Asset Publisher
LASY REGIONU
Lasy w sąsiedztwie zbiornika wodnego
Lasy regionu
Lasy przy cieku wodnym
Droga leśna przez las, w oddali widoczne góry
Staw leśny w otoczeniu lasów
Szlak górski w jesiennej odsłonie
Szlak górki w jesiennej odsłonie
Zbiornik leśny w otoczeniu lasów
Lasy w górach
Lasy przy cieku wodnym
Droga przez las
Staw leśny w otoczeniu drzew
Droga leśna w górach
Obszary mokradłowe w sąsiedztwie lasów
Lasy regionu
Las jest najważniejszym elementem naturalnego środowiska, bogactwem oraz dziedzictwem całego narodu. Na terenach silnie uprzemysłowionych, jak ma to miejsce w przypadku RDLP w Katowicach, spełnia funkcje: ochronne, środowiskotwórcze i społeczne.
Las jest najważniejszym elementem naturalnego środowiska, bogactwem oraz dziedzictwem całego narodu. Na terenach silnie uprzemysłowionych, jak ma to miejsce w przypadku RDLP w Katowicach, spełnia funkcje: ochronne, środowiskotwórcze i społeczne. RDLP w Katowicach jest jedną z 17-tu regionalnych dyrekcji w Polsce i jej zasięg terytorialny wynosi 25 049 km2. Regionalna Dyrekcja zarządza 635,6 tys. ha gruntów Skarbu Państwa (w tym powierzchnia leśna 620,1 tys. ha) oraz prowadzi nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa na powierzchni 96 tys. ha.
- Przeciętna lesistość - 30,5%,
- Przeciętna zasobność drzewostanów na 1 ha - 245 m3,
- Przeciętny roczny przyrost - 3,7m3/ha,
- Przeciętny wiek drzewostanów - 59 lat.
Lasy Naszego regionu położone są na terenie trzech krain przyrodniczo-leśnych: Śląskiej, Małopolskiej i Karpackiej o wysoce zróżnicowanych warunkach klimatycznych, fizjograficznych oraz siedliskowo-glebowych.
|
Udział siedlisk leśnych: |
|
|
borowe 56 % |
lasowe 27 % |
|
górskie 16 % |
olsy 1 % |
|
Udział gatunków lasotwórczych: |
Udział drzewostanów w klasach wieku: |
|
sosna, modrzew 66,4 % |
I klasa 13,5 % |
|
świerk 6,3 % |
II klasa 17,4 % |
|
dąb, klon, jawor, wiąz, jesion 8,2 % |
III klasa 19,8 % |
|
brzoza 5,7 % |
IV klasa 16,3 % |
|
buk 7,7 % |
V klasa 13,6 % |
|
jodła, daglezja 1,6 % |
VI klasa i starsze 7,9 % |
|
pozostałe 4,1 % |
|
Podstawowymi zagrożeniami dla trwałości lasów i ich zrównoważonego rozwoju w naszym regionie są nie tylko przemysłowe zanieczyszczenia atmosfery - pyłu i gazy oraz odkształcenia powierzchni ziemi spowodowane przez górnictwo, ale także coraz bardziej dotkliwie odczuwalne zjawiska o zasięgu globalnym: systematyczny wzrost średniorocznych temperatur spowodowany efektem cieplarnianym i obniżanie poziomu wód gruntowych.
Ponad 95% drzewostanów znajduje się pod wpływem szkodliwego oddziaływania przemysłu, o różnym stopniu nasilenia negatywnych objawów. Czynniki te mają negatywny wpływ na stan zdrowotny drzewostanów. Dzięki stosowaniu nowoczesnych technologii i stałemu ograniczaniu emisji gazów i pyłów przemysłowych, a przede wszystkim dzięki konsekwentnej pracy leśników zmierzającej do utrzymania i poprawy stanu lasów, ich przyszłość należy ocenić pozytywnie. Dodatkowo około 18 100 ha lasów znajduje się w strefie szkodliwego oddziaływania górnictwa. Powierzchnia drzewostanów, na której obserwuje się osiadanie terenu wskutek działalności górniczej (podziemna eksploatacja węgla kamiennego oraz cynku i ołowiu) sięga ok. 8 500 ha i dotyczy głównie nadleśnictw: Brynek, Chrzanów, Olkusz, Siewierz, Rybnik, Pszczyna, Kobiór i Katowice. Zawodnienie terenu spowodowane działalnością górniczą obserwuje się na ok. 730 ha, z czego 408 ha to zalewiska. Na terenie nadleśnictw: Chrzanów, Olkusz i Rudy Raciborskie, wskutek wydobywania na dużą skalę piasku podsadzkowego dla kopalń, uległo osuszeniu (lej depresyjny) ok. 9 570 ha drzewostanów.
Od kilku dziesięcioleci z powodzeniem prowadzi się przebudowę drzewostanów zwiększając udział gatunków liściastych. Zasada trwałego i zrównoważonego rozwoju znalazła swój wyraz we wdrożeniu ekologicznych zasad gospodarowania w lasach i utworzeniu Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Lasy Beskidu Śląskiego". Sprawdzone w praktyce, maksymalnie zbliżone do naturalnych, zasady gospodarowania w lasach zostaną wdrożone na terenie całego regionu. Pomimo licznych zagrożeń, takich jak: pożary lasów, gradacje szkodliwych owadów i patogeniczne oddziaływanie grzybów, stan zasobów leśnych w osiemdziesięcioletniej historii Lasów Państwowych, a zwłaszcza w okresie powojennym, uległ znacznej poprawie. Powierzchnia leśna i zasoby drzewne na pniu wzrosły w tym okresie blisko o 30%. Leśnicy naszego regionu realizują z powodzeniem program "Polskiej Polityki Zrównoważonej Gospodarki Leśnej", jako bardzo ważny element polityki ekologicznej państwa, przyjętej w 1991 r. oraz w zgodzie ze zobowiązaniami międzynarodowymi przyjętymi na konferencji "Szczytu Ziemi" w Rio de Janeiro oraz Europejskich Konferencji Ministerialnych w Strasburgu i Helsinkach.
Asset Publisher
Asset Publisher
Zagospodarowanie biotopów wodnych
Zagospodarowanie biotopów wodnych
Gospodarka łowiecka i rybacka
Wstęp
Na terenie Polski od wielu lat obserwujemy szereg zjawisk negatywnie wpływających na populacje zwierzyny drobnej . Są to: chemizacja rolnictwa i intensyfikacja produkcji rolnej, rozwój infrastruktury drogowej, narastające problemy z zagospodarowaniem odpadów komunalnych, ekspansja budowlana na terenach podmiejskich, niekontrolowany rozwój masowej turystyki, absurdalna polityka ochrony gatunków drapieżnych, błędy popełnione przy melioracjach terenów podmokłych.
Wszystkie te czynniki, a także wiele innych powodują, że w zastraszającym tempie maleje ilość ptaków i małych ssaków.
Oprócz rodzimych gatunków ptaków drapieżnych, krukowatych, wałęsających się psów i bezpańskich kotów, kun, lisów, tchórzy, wydr, pojawiły się nowe, błyskawicznie rozprzestrzeniające się gatunki : jenot, norka, szop pracz.
Najtrudniejsze warunki do odtworzenia rodzimych gatunków występują na terenach biotopów bagienno-błotnych. Są one naturalną ostoją i matecznikiem dla ptactwa gniazdującego na ziemi . Lęgi tych ptaków są szczególnie narażone na zniszczenie i pożarcie.
Do najbardziej zagrożonych utratą potomstwa należą dzikie kaczki.
W związku z tym dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich ,na terenie których znajdują się biotopy wodne, winni niezwłocznie przystąpić do efektywnego zagospodarowania terenów podmokłych między innymi poprzez stworzenie lepszych warunków do wyprowadzenia lęgów.
Założenia szczegółowe
W tym celu zaleca się zakładanie sztucznych gniazd (koszy lęgowych) na zbiornikach , bagnach i ciekach wodnych.
Kosze zakładamy na pojedynczych lub podwójnych palach umocowanych w ziemi na wybranym miejscu . Na określonej wysokości pala, na jego obwodzie, montujemy odcinek rury PCV o długości 30-40 cm lub odpowiednio spreparowaną butelkę po wodzie mineralnej . Ochroni to gniazdo przed drapieżnikami od dołu. Do pala mocujemy deskę poziomą , która będzie bazą do mocowania gniazda
.
fot.1 pal do montażu kosza
Gniazdo wiklinowe montujemy w trzcinach , krzewach, tataraku, kierując otwór wylotowy na lustro wody. Należy przy tym pamiętać, aby dno gniazda było usytuowane minimum 30 cm nad maksymalny poziom lustra wody w zbiorniku. Do gniazda koniecznie wkładamy niewielką ilość darni, mchu, gleby mineralnej, suchej trawy. Pozwoli to stworzyć w gnieździe warunki zbliżone do naturalnych.
Tego typu gniazda można również montować w rozwidleniach drzew i krzewów w pobliżu zbiorników, jak również w gałęziach zatopionych drzew.
Fot.4 prawidłowo wybrane miejsce do zamontowania gniazd.
Mimo, że gniazda wiklinowe zabezpieczają wysiadującą kaczkę i jej jaja przed wszelkimi drapieżnikami i agresywnymi zalotnikami, zaleca się zamaskować je dodatkowo występującymi wokoło roślinami.
Pod koniec sierpnia sprawdzamy, ile gniazd w danym sezonie było zasiedlonych.
Czyścimy i naprawiamy uszkodzenia.
Gniazda, w których nie udały się lęgi przenosimy w inne miejsca.
Wnioski
Należy ograniczyć odstrzał kaczek w pierwszych tygodniach sezonu łowieckiego do kaczorów. Kaczka zawsze wraca wiosną tam, gdzie wywiodła młode. W te miejsca wraca również jej zeszłoroczne potomstwo .
Należy przestrzegać zasady-im bardziej utrudnimy drapieżnikowi znalezienie lęgu, tym większym będziemy się cieszyć przychówkiem w łowisku.
Skuteczność wykorzystania sztucznych gniazd lęgowych w pierwszym sezonie sięga od 10 do30%, wzrastając w następnych sezonach do 40-50%. Sukces lęgowy kaczek jest również w znacznym stopniu zależny od wykorzystania naturalnych warunków biotopów wodnych takich jak poziom wody w okresie lęgowym, zakrzaczenia, stan trofizacji zbiornika, czy wreszcie eksploatacja gospodarcza i turystyczna obiektu.
Istotnym elementem w zagospodarowaniu biotopów wodnych jest redukcja stanu drapieżników, w tym celu od 2010 roku można już stosować pułapki żywo łowne.
Paweł Pypłacz
PUPH MARTINEZ
Ewa Skonieczek
ul. Świebodzińska 74
66-218 Lubrza
tel./fax 68-38-13232
tel. 68-38-13295
Kontakt z Panem Radosławem Ziółkowskim
e-mail: martinez@martinez.com.pl